کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: شعر
موضوعات

اشعار



زبانحال امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در بستر شهادت

شاعر : مهدی قربانی     نوع شعر : مرثیه     وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن     قالب شعر : غزل    

رستگــاریِ خــودم را زِ سحـر می بینم            رویِ فــرقم به خدا خـونِ جگـر می بینم

گرچه از زخم، سرم تا نوکِ پا میسوزد            خــویش را در وسطِ شعـلــۀ در می بینم


خانه ام سوخت،گُلم سوخت،دلم سوخت،فقط            سالها هست که خــاکستر و پَــر می بینم

همه سرمایهٔ من فاطمه ام بود که رفت            از غم اوست که یک عمر شرر می بینم

زینـبـم گـفت بمـانــم ، وَ بمانــم چه کـنم            من که جامانده خودم را ز سفـر می بینم

دختــرم گــریـه نکـن کـربـبـلائی داری            من تورا پشتِ سـرِ نـیـزه و سر می بینم

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

همه سرمایهٔ من فاطمه ام بود که رفت            بعدِ او خسته شدم بس که ضرر میبینم

دختــرم گــریـه نکن دور نمائی داری            من تورا پشتِ سـرِ نـیـزه و سر میبینم

مدح و شهادت امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام

شاعر : محمد حسین رحیمیان نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : مربع ترکیب

ای ولی نعمت من، دلبر و دلـدار علی            می زند هر نفسم نام تو را جـار عــلی

هیچ کس جز تو مرا نیست خریدارعلی            کمکــم کن بشــوم میــثـم تمــار عـلــی


آمــدم کــار مرا بــاز تـو راه انــدازی

وقت آن است به این بنده نگاه اندازی

از تو یک عمر فقط لطف و محبت دیدم            یا علی گفتم و یک عالـمه رحمت دیدم

دم به دم بر سر این سفره عنـایت دیدم            از غلامــان تو آن قــدر کــرامت دیدم

معجزه می کند آنکه به تو وابسته شود

به محب تو محال است دری بسته شود

وای از غصه جانـسوز جــدایــی نجف            نــرود از دل من میـل گــدایــی نجــف

منــم آقــا همــه ایــام هــوایــی نـجــف            مــردم از دوری ایــوانِ طلایـی نجـف

کاش من صحن تو را با مژه جارو بکشم

سحری در حرمت از ته دل هـو بکشم

آمدم سوی تو ای شــاه به قصد یــاری            اشک چشمم شده از بی کسی تو جاری

ای که بوده روی دوش تو غم بسیاری            کمـرت تا شده بود از غــم بی عمّاری

چون تومظلوم دراین ارض وسما نیست علی

حق تو این همه غربت به خدا نیست علی

از چه بستند ید بت شکنت را ای وای            دیده ای ســوختن یــاسمنت را ای وای

پیر کردند تو را و حسنـت را ای وای            داغ کوچه بخدا سوخت تنت را ای وای

بین دیوار و دری زندگی ات ریخت بهم

زخم شد بال و پری زندگی ات ریخت بهم

آسمان ها هـمه از داغ تو گــریــان آقا            کــوفه آورد به روی لب تو جــان آقـا

گفت کــافـر به شما بنــده شیــطان آقـا            وای من کُشت تو را دشمن قــرآن آقـا

عرش لرزید به خود تا که شکستند سرت

شد همین ضربه ولی مرهم زخم جگرت

رفتی و زینب و کلثــوم تو دلگیر شدند            حسنــیــن تو علـی زخمی تقدیــر شدند

"آن یتیمان که سر سفـره تو سیـر شدند            لب گــودال رسیـدند، همه شیــر شدند"

کوفه این بــار غــلام طمــع گنــدم شد

زیر نیـزه تن زخــمی حسینت گــم شد

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور حفظ بیشتر حرمت و شآن حضرت و همچنین انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

پیر کردند تو را و حسنـت را ای وای            شرم از فاطمه لرزاند تنت را ای وای

هر چند گفته شد ابن ملجم از حفاظ قرآن بوده اما ذکر آن در اینجا بیشتر برای ابن ملجم مدح است لذا تغییر داده شد

گفت کــافـر به شما بنــده شیــطان آقـا            وای من کُشت تو را حـافظ قــرآن آقـا

زبانحال امیر المؤمنین علیه السلام

شاعر : سیید هاشم وفائی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

از شرار دل من چـشم تــرم می سوزد            دل من بیشتر از زخــم سرم می سوزد

مثل نخــلی كه فتــاده است كنــار دریـا            دل گرفته شرر و چشم تــرم می سوزد


برغریبی حسین و حسن و زینب خویش            همچنان شمع؛ دل شعـلـه ورم می سوزد

تا به رخســارۀ عبــاس نگــاهــم افتــاد            دیدم از غصه وجـود پســرم می سوزد

چون به زینب نگرم یـاد كنم از زهــرا            گوئیا فــاطـمه پـیش نظــرم می ســوزد

اینـقــدر اشك نریــزیـد عــزیــزان دلــم            كه من از آتش این غم جگرم می سوزد

قدری از بستـر من فــاصله گیـرید همه           هر یتیمی كه بود دور و برم می سوزد

بسته ام بــار سفــر لیـك خــدا می دانــد           نگرم چون به شما بال و پرم می سوزد

ای« وفائی» به خدا تا ابدیت همه شب           همچنان ماه چراغ سحــرم  می ســوزد

: امتیاز

شهادت امیر المؤمنین علیه السلام ( زبانحال حضرت زینب)

شاعر : غلامرضا سازگار نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع قالب شعر : مثنوی

امشب صــدای نــالــۀ، مــولا نـیــامــد            تنهای شهــر خویش در صحــرا نیـامد

امشب تمــام نخــل های کــوفه مُــردند            آب از ســرشک دیــدۀ مولا نخــوردند


امشب به هر ویران سرا با اشک خونین            طفل یتیمی سفــره ای را کرده رنـگین

ای نخل ها معشوق صحـرا را ندیــدید            ای چــاه ها آیا صــدایش را شـنـیـدیـد؟

بیمار درد و غم، طبیبت را چه کردی؟            ای پیر نــابینا، حـبـیبت را چه کردی؟

ای با خبــر از درد خـاموشــان کجائی؟            ای مشعــل بــزم فرامــوشان کـجــائی؟

امشب به چاه کــوفه دادت را نگـفـتـی            حــتــی اذان بــامــدادت را نــگــفــتـی

فزت و رب الکعبه ات در گوش مانده            امشب چــراغ مسجدت خــاموش مانده

افــلاکیــان ذکر علــی با هــم گــرفتـند            مرغــابیان هم تا سحــر ماتــم گــرفتند

طفلی که دیشب تا سحـرگـاهان نخـفـته            ویرانه را با اشک خــونین تـرک گفته

از هر کسی جویای احوال تو می گشت            در کوچه های کوفه دنبال تو می گشت

کامش گرسنه جان پــاکش از بـدن سیر           در دست های خالی اش ظرفی پر از شیر

رنگش چو مهتاب شب از صورت پریده            درظرف شیرش گشته جاری اشک دیده

او پشتِ در پیوستــه با تو راز میـکرد            تو مــرغ روحت از بدن پرواز میکرد

دردا که از فرق تو خون بر خاک دادند           پیشــانیت را تا به ابــرو چــاک دادنــد

اعمــال صبــح قــدر را آغــاز کــردند           از فــرق خــونین تو قــرآن باز کـردند

با آنهمه خــوبی که عمـری از تو دیدند           سرو قدت را از ستم در خــون کشیدند

در سجــده حقت را ادا کــردند افسوس            فــرق منیرت را دو تا کردند افـسـوس

آهت شــرر بر قلب سنگ خـاره میزد            خــون از سر نــورانیت فـوّاره میــزد

ای کشته در محراب از فــرط عـدالت            خــوش بر شما دادند پــاداش رســالت

از تیغِ زهـر آلوده و از ضرب سیــلی            روی تو گلگون، روی زهرا گشت نیلی

روزی که با هم در سقـیـفـه عهد بستند            فرق تو و پهلــوی زهــرا را شکـسـتند

تشییــع تو تـشییــع زهــرا شد شبــانــه            هم دفــن تو هم دفــن او شد مخـفـیــانه

این راز در دامان صحــرا بود مخـفی            هم دفن تو هم دفـن زهــرا بود مخــفی

قبر تو ای تا صبــح روز حشر مظلوم            آخــر برای دوستـانت گــشت معــلــوم

دردا که یــاران عــقــدۀ دل وانکــردند            چون قبـر زهــرای تو را پیــدا نکردند

اینک زجا خیز و به جسم شیعه جان ده           آن تـربـت گــم گشته را بر ما نشان ده

: امتیاز

شهادت امیر المؤمنین علیه السلام ( زبانحال حضرت زینب)

شاعر : موسی علیمرادی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : ترکیب بند

بــابــای دهــر دست مــنــو دامــن شــمــا           آقــا یـتـیــم مــی شــوم از رفــتــن شــمــا

با جــرم ایـنکــه دوره تــان نیستــم؛ نشــد           تا ســر نهــم شبــی به ســرِ دامـن شــمــا


در روضه کاش جان بدهم از غمت مگـر          در یک زمــان کـفـن بشــوم با تــن شــما

عــالــم نداشت جامــۀ در شــأنتــان عـلـی          جــانــم فــدای وصــلــۀ پــیــراهــن شــما

دربــیــن قــبــر مــنــتــظــر دامــن تــوأم           افــتــاده زحمتِ ســرِ من گــــردن شــمــا

امشب غمت به دست فلک  ابــر می دهد

دارد حسن به خـواهر خود صبر می دهد

انـگــار شــام عــمــر تو بابا ســحــر شده          از غــصــۀ تو زینب تو محــتــضــر شده

آنــقــدر دور بــستــر تو لــطمــه میــزنـم           تا دیده واکــنی به من خــون جـگــر شده

بابا دو روزه جسم  تو را زهــر آب کرد           مــانـنـد مــادرم تـن تو مخــتـصــر شــده

خــون روی چـشم تو چقدر لختــه میشود           انگــار زخــم فــرق ســرت باز تــر شده

آن پارچه که زخــم تو را بستــه ام به آن           واکــردنش خــدا چــه قــدر دردســر شده

از گریه های دخــترت عالم به غم نشست

یک تیغ دشمنت زد و زینب چنین شکست

وای از دمی که روی تل آمد به چشم دید           هر کس رسیده دشنه و شمشیــر می کشید

برگشت سمت شهر مدینه به گــریه  گفت           یا مصطفــی بـرس تو به فــریاد نـا امیـد

این کشتــۀ فتاده به هـامون حسیـن توست           از جــور دشمنت شده اینگــونه او شهیــد

باقــی نمانــده است دگــر پیــکــری از او           از بس که  تیغ از تن او یـاس و لاله چید

با آنکه شــاه بی رمق افتــاد روی خــاک           دشمن مگرکه از سر او دست می کشیــد

یک عمرهم که  گریه کنم باز هم کم است

هر روز و شب برای غلامت محرم است

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور رعایت بیشتر حرمت اهل بیت، رعایت دستور زبان فارسی و همچنین انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

بابا دو روزه جسم  تو را زهــر آب کرد           مــانند فــاطــمه تن تو مخــتـصــر شــده

زبانحال امیر المؤمنین علیه السلام هنگام شهادت

شاعر : غلامرضا سازگار نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل قالب شعر : غزل

وجــودم نخــل از غـم بــارور بود            تمام حاصــلــم خــون جــگــر بود 

زهــر شـاخه هــزاران میــوه دادم            همانــا پــاســخــم نیــش تــبــر بود 


دلــم از طفــل بر پــســتــان مــادر            به دیــدار اجــل مــشتــاق تــر بود 
اگر چه شــاخه هایــم را شکـسـتند            به هر شــاخه هــزارانـم ثمــر بود 
چه باک از تیـغ زهــرآلــود دشمن            علی یک عمر در کـام خطــر بود 
هــزاران زخــم در دل داشتــم من            که بس کاری  تر از این زخم سر بود 
به جــان فــاطمه  آنکه مـرا کشت            نه تیــغ ابن ملجــم ، میــخ در بود 
هــزاران استخــوان بودم گلــوگیـر           هزاران نیش خــارم در بصـر بود 
به هر آهـم هــزاران زخــم فــریاد            به هر زخمم هــزاران نیــشتر بود 
تو ای قــاتل مرا کــشتــی نگفتــی            علی یک عمر غمخــوار بـشر بود 
زدی شــمشیــر بر فــرق امــامـی            که حتـی مهربــان تر از پــدر بود 
به اشک و خـون دل بنویس "میثم"           علــی از فــاطــمه مظلــوم تر بود 

: امتیاز

شهادت امیر المؤمنین علیه السلام

شاعر : حسن کردی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : چهارپاره

درد هــا حبــس شـده در چـشـمت            نفــس ســوخــتــه ات پُــر آه است

ايــن هــمــه مــرد كــنــارت امــا            همنـشـيـن تو فـقـط يك چــاه است


دست تو ســايــه يك شهــر ولــي            سفــره ات نـان جــو و گنــدم بود

وسعـت دست كــريمت تا عــرش            جـيـب تو جـيـب هــمه مــردم بود

يـكــي يــكــدانــه حــق بــــودي و            آســمــان غيــر تو دلــدار نـداشت

در زمين حـيــف ولــي انـگــاري            حـرف هاي تو خــريــدار نداشت

بعد ســي ســال از آن روز تـلــخ            به در و كــوچه هنــوز حســاسي

روضه ات فرق سر منـشق نيست            كــشتـۀ صــورت ســرخ يــاســي

نـاگهــان فــزت و رب الكــعــبــه            بر لب سجــده سرخت گــل كــرد

بعد طــوفان شد و محــراب افتـاد            خــون پيــشانيتان غــل غــل كرد

: امتیاز

مناجات با امام زمان عجل الله تعالی فرجه در شب قدر

شاعر : ناشناس نوع شعر : توسل وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

دیـدن روی تو بـر دیـده جـلا می بخـشد            قـدم یـار به هر خـانـه صـفـا می بخـشد

بدتر از درد جدایی به خدا دردی نیست            خـاک پـاهای تو گـفـتـنـد دوا می بخـشد


از پس پردۀ غـیبت هـم اگـر باشد، بـاز            دست تو هرچه طلب کرد گدا می بخشد

شب احیـاست ببین مـردۀ عشقت هستیم            کو نگاه تو که جان بر تن ما می بخشد؟

شـب قـدر است ولی ما همه پـسـتـیم آقا            گوش چشم تو به ما قدر و بها می بخشد

رو سیـاهـیم ولی دست به دامـان تـوأیم            تو اگر واسـطه باشی که خـدا می بخشد

ابـر وقـتـی که بـبارد همـه جـا می بـارد            پس اگر خواست ببخشد همه را می بخشد

در جـوابِ به عـلـیٍ به عـلی گـفـتـن ما            مـادرت تــذکـرۀ کـرب وبـلا می بخـشد

: امتیاز

مناجات شب قدری با امام زمان عجل الله تعالی فرجه

شاعر : موسی علیمرادی نوع شعر : توسل وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع قالب شعر : غزل

ای کاش می شد با تو قـرآن سر بگیرم            در آســمـانــیّ نگــاهــت پـر بـگـیــرم

ای کاش می شد امشب ای قـرآن ناطق            دست شما را جــای قــرآن سر بگیرم


ای کاش می شد لااقل یک بار درخواب            با دست آغــوشـم تو را در بر بگـیرم

ای کاش پـایم وا شـود در خیـمه اش تا            یک لقمه نان و عـشق از دلبـر بگیـرم

ای کاش در تـقـدیـر من امشب نویسند            پای تو را یک شب به چشم تر بگیرم

ای کـاش می شد تا بـرای سجـده از تو            مـهـری ز خـاک تـربت مـادر بگـیـرم

تقـدیرم ای کاش این شود با تو محـرم            ده روز روضـه بر تن بی سـر بگیـرم

من عـاشـقم خرده ز ای کاشم مگیرید            ای کـاش ها را کاش از این در بگیـرم

: امتیاز

مدح و شهادت امیر المؤمنین علیه السلام

شاعر : سید محمد میر هاشمی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : قصیده

ای تجــلیــات ذات کبــریــایــی یا عــلــی            ای یگــانــه شرح آیـات خــدایی یا عــلـی

یا ولی الله اعظــم آفــرینش مست تــوست            ســاقــی تــوحـیــدیِ جــام ولایی یا علــی


هم وصیّ مصطفی؛ هم خانه زاد کعبه ای            محـرمی تو، در حریــم کبــریایی یا عـلی

ملک ایمان را امیــرالمومنین تنهــا تـویی            ملک هستی را بحق فــرمانروایی یا علی

نام تو لــرزه به قـلـب کــافران انــداختــه            ذوالفقار حـقّـی و خیبــر گشــایی یا عــلی

این تویی برتر ز فهـم و عقــل ابنـای بشر            این منم مـفـتــون این ایــزد نمایی یا علی

این تویی پــای پیــاده تا خــدا ره برده ای            این منــم آورده ام دست گــدایــی یا عـلی

مستحق تر از من مسکین نمی یابی شـهـا            سائــلــم بر لــقمه نان هل اتــایی یا عــلی

ساقــیا در این عطش آبــاد گیر افتــاده ام            بــاده خــواهم از سبــوی لافتــایی یا علی

زآستین دستـی برآور دستگیــری کن مرا            از تبــاهی گنــاهــم ده رهــایــی یا علــی

در میــان ظلمت قبــرم ســلامت می کنـم            نور مطلق، حضرت مـولا کجایی یا علی

ای شهادت پیشه صهبــای شهادت طالبــم            تا خضاب خون کند رنگم حنایی یا عــلی

آن که با تیغ به زهر آلوده ات از پشت زد            خورد قلبش مهر اشق الاشقیـایی، یا علی

بود بیمـار و پرستــاری از او کردی و او           خوب جبران کرد با صد بی وفایی یا علی

قاتــل بی شــرم لبخندی به نــامردی زنـد            که ندارد زخــم زهــرآگـین دوایی یا علی

شیر می بخشی به او ، او مرگ تو دارد طلب           وای زینب مُرد از این بی حیــایی یا علی

عـقدۀ هجــران یاس نیــلی ات را باز کرد            تیغ ظالم می کند مشکــل گشــایی یا علی

فــاطمه یا فــاطمه شد آخــرین ذکــر دلت            می شوی مهمــان بــانوی سمــایی یا علی

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور رفع ایراد محتوایی و همچنین انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

اهل بیتی، خانه زادی؛ با خـدا همخانه ای            محـرمی تو، در حریــم کبــریایی یا عـلی

ابیات زیر به دلیل ایراد محتوایی و مغایرت با مضامین زیارت جامعه کبیره حذف شد

مهر تو از اوجب ارکان ادیان است و بس            مهر تــایــیــد جــواز انـبـیـایـی یا عــلــی

ذکر سینه زنی شهادت حضرت علی علیه السلام

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک   

بر غــم عشقت آقــا اسیــرم            که تو سلطانی و من فـقـیرم

آرزویــم بُــود وقت مُــردن            یا عــلی گویم آنــدم بمیــرم


من بنــده تو مــولایی ، من قطــره تو دریــایی ، ای معــنیِ آقایی

یــا سیّــدی یا حـیــدر؛ یا سیّــدی یــا حـیــدر؛ یا سیّــدی یا حـیــدر

*****************************************

شــده امشب بــرا مــاتــم تو            نوحـه هــای مــلائک دم تو

خــورده آقا گــره تا قیـامت            لیــلــة القــدر من با غــم تـو

ای دلــربــا اربــابــم ، ای گــرمی آوایــم ، ای سیّــد و مــولایــم

یا سیّــدی یــا حـیــدر؛ یا سیّــدی یا حـیــدر؛ یــا سیّــدی یا حـیــدر

*****************************************

عمر تو یکسره درد و غم بود            هَمدَمت نــاله و ســوز سیــنه

لیکــن آغـاز این غصه هایت            بوده از کـوچه های مــدیــنـه

دل خستــه و مغمومی ، از حق خود محــرومی ، تو اولین مظلومی

یــا سیّــدی یا حـیــدر؛ یا سیّــدی یــا حـیــدر؛ یا سیّــدی یا حـیــدر

*****************************************

با شــرار عطایت علی جــان            پرتو افشــان نما شمــع ما را

یک شب جمعه ای جان زینب            کربلایی کن این جمــع ما را

ای خــاک کــویت طلا ، این دل شده مبــتــلا ، کــن قسمتــم کــربـلا

یــا سیّــدی یا حـیــدر؛ یا سیّــدی یــا حـیــدر؛ یا سیّــدی یا حـیــدر

: امتیاز

ذکر سینه زنی شهادت حضرت علی علیه السلام

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                            شب نوزدهم ماه رمضان

غــم از حال و روزم بُود منجــلی            بســوزد دلــــم در عــــزای ولــی

زنم نــاله چون کــودکــان یــتــیـم            که ضربت رسیــده به فرق عــلی


علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی

*************************************************

فلک گرچه شد از غمش بی قرار            خــزانِ وجــودش شده چون بهـار

بــه نــام خــداونــد کعـبــه قــســم            علی غرقه در خون شده رستگار

علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی

*************************************************

زمــانــه نــکــرده به مــولا وفــا            که دیده به خود لحظه لحظه جفا

علی فرق بشکسته در موج خون            رَوَد دیــدن بضعــۀ مصــطــفــی

علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی

*************************************************

به ســوز و به آه و دل مضطرش            علی روضه خوان شد به چشم ترش

مخــور غصه ای یاس نیلــوفـری            تو دستت شکستــه علی هم سرش

علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی

*************************************************

الا بــضعــۀ پــاک پـیــغــمــبــری            الا ای که تــو هــستــیِ حــیــدری

بدان جــانم آن دم ز تن شد بُـرون            که دیــدم تو افـتــاده پــشــت دری

علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی

*************************************************

شب بیست یکم رمضان

غمم منــجلی گــشــته واغــربــتــا            که داغ ولـی گــشــته واغــربــتــا

شده کوفه شهر غــم و اشک و آه            عــزای علــی گشتــه واغــربـتــا

علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی

*************************************************

جهان بانگ وا غـربـتـا را شنـیـد            که مظلوم و تنـها چو او کس ندید

در ایــن دار دنــیــا در اوج بـــلا            دوبــاره یــتیــمی به زینب رسیـد

علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی

*************************************************

ز کیـن جـانـشـیـن نـبـی کشته شد            به خــلق دو عــالــم ولی کشته شد

مــنــادی نــــدا داده از آســمــــان            که سـاقـی کـوثــر علــی کشته شد

علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی

*************************************************

امــام دو عــالــم اگــرچــه ز غــم            به رنــج غــریـبی شــده مــبــتــلا

ولی بــایــد ایـنجــا بگــویــم به آه            امــان از عــلــی اکــبــر کــربـلا

علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی * علی یاعلی یاعلی یاعلی

*************************************************

ز داغ عــلی کـوفـه غــوغـا شـده            وَ چشمان ز گــریه چو دریـا شده

ولی یک علــی در صف کــربـلا            تــمــام تــنــش اربــاً اربــاً شـــده

علی اکبرم ای علی اکبرم *علی اکبرم ای علی اکبرم *علی اکبرم ای علی اکبرم

: امتیاز
نقد و بررسی

ابیات زیر به دلیل رعایت نشدن قافیه که رکن اصلی شعر است و ایراد بزرگی است تغییر داده شد

فــلک مــرثیه خــوان مــولا شــده            که مظلوم و تنـها چو او کس ندید

بــســــوزد دل اولــــیــــای خــــدا            به خــلق دو عــالــم ولی کشته شد

امــام دو عــالــم اگــرچــه ز غــم            به رنــج غــریـبی شــده مــبــتــلا

به فرق علی خورده شمشیــر کین            وَ چشمان ز گــریه چو دریـا شده

ذکر زمزمه ای شهادت حضرت علی علیه السلام

شاعر : حسین رضائیان نوع شعر : زمزمه وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک    

شام فــراقــم سحــر شد ،‌ آمد زمان جدایی           من راهی ام سوی زهرا،‌ ای بانوی من کجایی

من حیـدرم حـیـدرم من           دل از همه می برم من


***********************************

من می روم سمت مسجد، با یاد زهرای خسته           با یاد آن لحظه ای که، دستان من بود بسته

یادم نرفته که درب، کاشانه ام شعله ور بود           با چشم خود دیدم آن دم، زهرای من پشت در بود

یادم نرفته که محسن، آن طفل شش ماهۀ من           پرپر شد از ضربۀ در، وای از غم خانۀ من

من حیـدرم حـیـدرم من           دل از همه می برم من

***********************************

جامانده داغی به قلبم، از کوچه های مدینه           داغ کبــودی صورت، داغ کبــودی سیــنه

دیگر نمانده قـراری، طاقت نــدارم بمــانم           درآخرین لحظه ها من، شعر غمش را بخوانم

تنها غــم مانده در دل، داغ عزیزان زینب           ای کوفیان بعد حیدر، جان شما جان زینب

من حیـدرم حـیـدرم من           دل از همه می برم من

*********************************************************

شب بیست و یکم و شهادت

امشب فضای دل من،‌ درالتهاب غم توست           این چند شب قلب عالم،‌ درگیر در ماتم توست

یامـرتضی یاعلـی جان           یامـرتضی یاعلـی جان

***********************************

امشب یتیمان کـوفـه، در انتظار تو هـستند           چشم انتظار قدومت، دربین راهت نشستند

شاید دوباره بیاید، بر دوش او نان و خرما           دیگر نمانده تحمل، از غصه اش در دل ما

شب های کوفه به یاد، ذکر و دعای تو مانده           بین خرابه مریضی، شعر فراق تو خوانده

یامـرتضی یاعلـی جان           یامـرتضی یاعلـی جان

***********************************

درلحظۀ واپسینت، دیدی دو چشمان عباس           دست حسینت نهادی، در بین دستان عباس

کردی وصیت عزیزم، در کربلا یاورش باش           در موعد قحطی آب، آری تو آب آورش باش

یاری نما زینبم را، می گردد از غصه بی تاب           دانم که هرگزننوشی، پیش ازحسین جرعۀ آب

یامـرتضی یاعلـی جان           یامـرتضی یاعلـی جان

***********************************************************

زبانحال حضرت زینب (س)

ازغصۀ جان فزایت،‌ قلبم شده غرق غوغا           رفتی تو از پیش زینب،‌ با فرق بشکسته بابا

من زیـنـبـم زیـنـبـم من           ازغصه جان برلبـم من

***********************************

ایکاش زینب بمیرد، از حال تو در وضویت           جانم به لرزه می افتد، با دیدن رنگ رویت

بعد تو گردد مدینه، بهر حسن شهر غـم ها           پایـین منبـر ز دشمـن، او بـشنـود ناسـزاها

وای من از شهر کوفه، از غربت نورعینم           از تشنگی و غم آب، از ماجـرای حـسـینم

من زیـنـبـم زیـنـبـم من           ازغصه جان برلبـم من

***********************************

تازه شود داغ مــادر، با رفتــن تو ز خانه           از بین در نانجـیبی، می زد به او تـازیانه

بابا نــرفته ز یادم، شستی تنش را شبــانه           کردی کفن جسم او را، دور از همه مخفیانه

یادم نرفته که هر شب، بر قبر او گریه کردی          از بی وفایی مردم، در نزد او مویه کردی

من زیـنـبـم زیـنـبـم من           ازغصه جان برلبـم من

: امتیاز
نقد و بررسی

یاری نما زینبم را، می گردد از غصه بی تاب           گفتی مبادا بنوشی، پیش ازحسین جرعۀ آب

ذکر سینه زنی شهادت حضرت علی علیه السلام

شاعر : حسین رضائیان نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک   

عـلـی شــور شیدایی من            نجف شهـر رؤیــایی من

شکــوه تمــاشــایــی من            تـــو تــنــهــایــــی مــن


دل تنگ ایــوان طلای نجف هستم آقا            من دل به اذن دخــول حــرم بستم آقا

عهدی که بستم به جان تو نشکستم آقا

به جان، تو نشکستم آقا

یا مرتضی مرتضی مرتضی ، ای علی جان (۳)

*******************************

شب قــدره و بــیــقــرارم            بذار سر به پاهات بذارم

به جز تو کسی رو ندارم            کــســـــی رو نــــــدارم

انگار که من هم یتیمم آقاجون نگام کن            امشب من و از گناهای زشتم جدام کن

روز قیامت تو صحرای محشر صدام کن

آقاجون، منو هم، دعام کن

یا مرتضی مرتضی مرتضی ، ای علی جان (۳)

*******************************

به لب ذکــر أمن یجیبه            خدا کوفه خیلی عجیبه

پر از مــردم نانجــیبه            پــر از نــانــجــیــبــه

میره به مسجد علی با دلی غرق غوغا            پایان رسیده دگر شام هجران زهرا

گرد یتیمی میشینه به روی سـر ما

به لب ذکر آه و ، واویلا

یا مرتضی مرتضی مرتضی ، ای علی جان (۳)

*******************************

زغم کوفه محزونِ امشب            دل مجـتبی خــونِ امشب

و هم قلب مـولا حسیـنـم            پــــریـــشـــونِ امـشــب

ای وای ز داغ دل دخــت زهــــرا            محشر به پا شد از این داغ عظمی

جن و مــلــک بـا صـدای واویــلا

بگویند؛ علی یا؛ علـیّـا

یا مرتضی مرتضی مرتضی ، ای علی جان (۳)

: امتیاز
نقد و بررسی

بند زیر به دلیل مستند نبودن همراهی امام مجتبی با حضرت زهرا در وقایع کوچه تغییر داد شد موضوع همراهی امام حسن در فاجعه جسارت عمر به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها و بازپس گیری قبالۀ فدک در هیچ یک از منابع معتبر ما نیامده است؛ در این خصوص دو روایت وجود دارد اولین روایت که تمامی منابع دسته اول تاریخی آن را مطرح کرده‌اند جسارت عمر در جلوگیری از اعطای قبالۀ فدک در همان مجلس و نزد ابوبکر است و دومین روایت که شیخ مفید در کتاب الأختصاص آن را مطرح میکند جسارت عمر در کوچه و در هنگام بازگشت حضرت به خانه است که در این روایت هم هیچ اشاره‌ای به همراهی امام مجتبی با حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها نشده است؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.

توی چشما بارونه امشب            دل مجتبی خــون امشب

به یاد غمی کهنه و تـلـخ             پــریشــونِ امشب

زنــده شده یاد داغ دلــش تو مــدیــنــه

یادش میاد که یه نامردی از روی کینه

طوری زدش مادرو تا که چشماش نبینه

به والله، غریبی ، همینه

ذکر سینه زنی شهادت امام هادی علیه السلام

شاعر : ابوالفضل آلوئیان نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک                    شب نوزدهم ماه رمضان

تو مسجد كوفه ، می بینه باز مهتــاب            خورشید طلوع كرده، از مشرق محراب

پــهــلوان خــیــبــر ، روح عــبــاداتِ            این لـحــظــه آخــر، گــرم منــاجــاتِ


مــولای یا مــولای انـت الـســلــطــان            مــولای یـا مــولای انـت الــرحــمــن

ارحــمــنــی یــا رب ، انت العـظـیــمُ             و مــن لــی غــیــرك ، انت الحـكیــمُ

حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر

**********************************

سخــتــه به والله ، بــرای یک دختــر            ببینه بابــاش رو، با حــالتــی مضطر

می بــیــنه مهمـانش ، کــنــار ایــوانِ            با صحبـتـش دائم، دل رو می لرزانِ

خیــره شــده چشــمـهاش ســوی بــالا            داره بــــه لــب نــــــجــــــوا انــــا لِله

داره چــشــمـهـای، ابــــری بــــابــــا            آرام میــخــوانه ، زهــرا یــا زهـــرا

حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر

**********************************

میــرسه آوایی ، محــزون و درد آور            یا ایهــا الـعــالــم قــد قــتــل الحــیــدر

غــرق به خون شد تا، محـاسـن مولا            جلو جلـو دیــدش، صحنــه عــاشورا

شیب الخضیب ای وای ای وای ای وای            خَد التـریب ای وای ای وای ای وای

حسین تو  گــودال، غــوغا به پا شُـد            باضــرب خــنــجــر، سـرت جدا شُد

حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر

****************************************************

شب بیست و یکم ماه رمضان

تمام میــشه دیگه، غصه هـای حیــدر            داره میره پیش، زهــرا با زخــم سـر

دیگه میاد بیرون، از چشــم مولا خار            از گلوش استخوان، اون حـجت دادار

شــــد اســــدالله آرام تــــو بــســتــــر            امــا شــده غــــوغــــایــی پــشــت در

دارند میخــواننـد، حــیــدر غــریــبــه            بــه روی لــبــهـــا، امــن یــجــیــبــه

حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر

**********************************

یـتـیـمای کوفه، غــرقنـد توی غــمهــا            فـردا شوند از کین، دوبــاره بی بــابـا

بابای خـوبی ها، از زنــدگی سیــری؟            به فکر ماهم باش، کجا داری میـری؟

نخــل های نخــلستــان میگــند حــیــدر            با چشمــهای گریــان میــگــند حــیــدر

نــرو کــه دارن ، هــمــه مـی مـیــرن            بعــد تــو عــمری ، عــزا میــگـیــرن

حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر

**********************************

رفــتـنـیـه دیگــه ، بــابــای خـوب مـا            برو بیــار خــواهر، کــفـن بــرا بـابـا

حرف کفن شد باز، وای از دل زینب            تا دید یکی مانده، جانش رسید بر لب

ایــن داغ جــانـســوزش قــــاتــل مــنِ            داداش حــســیــــن مــن بـــی کــــفــــنِ

تــنــش می ما نه، عــریان تو صحـرا            ســر عــزیــزش ، میــره رو نــی هـا

حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر

****************************************************

شام غریبان حضرت علی (ع)

محزونِ محراب و، گـریان شده منبـر            ناله زدند نخل ها، کجــایی ای حیــدر

چشـم یتــیـما هم، مانــده هنــوز بر در            یکسر میگند با غـم، کجـایی ای حیــدر

شــده دل پــیـــرمــرد نــابــیـــنــا هــم            ویــرانــه تــر از ویــرانــه های عــالم

دائــم میخــوانـنـد، بــا چـشـمهــای تـر            تــمــام کــوفــه، حــیــدر یــا حــیــــدر

حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر

**********************************

تو دل شب وقتــی، رفتـی بابا حیــدر            در خــاطرم زنــده، شد روضه مــادر

مگه یــادم میــره، به زیر نــور مـاه            شد نیمه شب تشیـع ، دخت رسول الله

مـگــه یــادم مــیــره مــادر گــریــون            رفتش از این دنیــا نــالان مــحــزون

یــادم نــمــیــره، مـــادر جــوان بــود            امــا بــمــیــرم ، قــدش کــمــان بــود

حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر؛ حیدر یاحیدر

: امتیاز
نقد و بررسی

ابیات زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر و پرهیز از محاوره شدن شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

می بــیــنه مهمـانش ، کــنــار ایــوانِ            با صحبـتـش داره، دل رو می لرزانِ

یـتـیـمای کوفه، غــرقنـد توی غــمهــا            آخه دارن میــشن، دوبــاره بی بــابـا

فــکــر به ایــن غــــم قــــاتــل مــنـــه            داداش حــســیــن مــن بــی کــــفــنــه

میخوانه محراب و، گــریان شده منبـر            ناله زدند نخل ها، کجــایی ای حیــدر

چشـم یتــیـما هم، مانــده هنــوز بر در            دارن میگن با غـم، کجـایی ای حیــدر

دارن میخــوانـنـد، بــا چـشـمهــای تـر            تــمــام کــوفــه، حــیــدر یــا حــیــــدر

شــده دل پــیـــرمــرد نــابــیـــنــا هــم            ویــرانــه تــر از ویــــرانــه از غــــم

شهادت امیر المؤمنین علیه السلام ( ضربت خوردن )

شاعر : ناشناس نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع قالب شعر : مثنوی

بر قــلب کـلـثوم ابر غــم می بارد امشب            ســوز دلش بــوی مــدینــه دارد امـشب

زیــنــب ز ابــر دیــده مـی‏ بـارد ستــاره            دارد به پــیــشــانی بــابــایــش نــظــاره


آرام بــهــرش ســفــره افـطــار چــیــنــد            در چــشــم او رخــســارۀ مــادر بــیــنـد

این عــالــمه غیــر معلم بی قــرار است            آگه شــده بابای او چشــم انـتـظـار است

آرامــش او كــرده زیـنـب را پــریشــان            گوید پــدر اینگــونه قــلبــم را ملــرزان

ای كاش من در كوچه سیلی خورده بودم            اینجــا نــبــودم در مــدیــنه مُرده بــودم

ای كوچه ‏های كوفه از غــربت بمیــرید            بوســه ز پــای رهبــری مظلوم گیــرید

ای خاك نخلستان ز رویش توشه بـردار            خــود را به زیـر پــای او آرام بــگــذار

مــرغــان عــاشق راه مــولا را بگـیرید            اوبی كس است امشب شما بهرش بمیرید

امشب علی مات جمالی لاله گــون است            ذكر لبــش «انــا الیــه راجعــون» است

خــانه نشین داغ زهــرای نجــیــب است            دلخسته از نامردی شهری غــریب است

بهــر عــلــی هنــگــامــۀ پــرواز گردید            تا كه ز پـا افــتــاد دستش بــاز گــردیــد

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر به جهت مطتلقت دادن با اصل روایت تغییر داده شد

بر قــلب زیـنب ابر غــم می بارد امشب            ســوز دلش بــوی مــدینــه دارد امـشب

مناجات شبهای قدر

شاعر : غلامرضا سازگار نوع شعر : توسل وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل

بر در این خانه با دست تـهی در می زنم           بی پر و بالم خــدا را تا کجــا پر می زنم

گریه کرد و یاعلی گفت و به کامم ریخت شیر           بوسه از روی ادب بر پای مــادر می زنم


خاک راه دوست را بر چهره ســازم آبرو           سنــگ آل الله را بر سیــنه و سر می زنم

گرمی جنت بجــوشد از زمین و آسـمــان           من فقط زهـرائیم ساغر ز کوثــر می زنم

هرکسی دارد پناهی هــرکـسی کوبد دری           من امیرالمؤمنین را حلـقه بر در می زنم

تحت فــرمانم اگر سلمــان او فــرمان دهد           دل به دریا می سپــارم پا در آذر می زنم

بارها در می زنم گر بر رویــم در وانشد           بار یگــر بار دیــگر بار دیگــر می زنـم

از دل گهـواره تا تابــوت ذکرم یا علیست           دم زحیدر دم زحیـدر دم زحیــدر می زنم

تا بپــوشد در صف محشــر سیــاهی مـرا           رنگ بر پرونده ام از خون اصغر می زنم

خــاک راه میثم خــرمــا فــروشم میــثــمم           دم زاهل البیت حتی روز محشــر می زنم

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

عبــد فــرمان اگر سلمــان او فــرمان دهد           دل به دریا می سپــارم پا در آذر می زنم

شهادت امیر المؤمنین علیه السلام ( ضربت خوردن )

شاعر : صابر خراسانی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

آسمــانِ دل غــربـتــکــده ام بــارانــی ست           ابری ام دیــدۀ ماتــم  زده ام بــارانـی ست

مثل پــروانه دلــم دربه در ســوختـن است           گریۀ شمــع همه زیـر سـر سـوختــن است


این چه داغیست که جان همه را سوزانده است           در دل قبـر دل فــاطمه را سوزانــده است

این چه دردیست که تا یاد غـمـش می افتم           مثــل خَس در گــذر بــاد غـمـش می افتـم

در هــوایش که به من؛ نام معــلـق بــدهید           حـقـتــان است ولیــکـن به منــم حق بدهید

بار سنگین غمش خانه خرابـم کـرده است           هر طبیـبی به مـداوام جــوابــم کرده است

حَسن از هیبت نامش جـمـلـی را انــداخت           باورم نیست که یک ضربه علی را انداخت

بــاورم نیست که خیــبــر شکن از پا افتاد           حـضرت واژۀ بر خــواستن از پــا افـتــاد
کم نمکدان تو را هر که نمک خورد شکست؟           باز با زخم سرت کعبه ترک خورد شکست

یا علــی هیچ کس از لطف تو ناکــام نبود           پــدری مثــل تو هـمبــازی ایــتــام نـبــود

هر شب کــوفـه منــور ز نگــاهت می شد           شمــع بزم فـقــرا صورت مــاهت می شد

چه بــلایــی به ســرت آمــده بـابــای همه           تیــغ که سر زده بر ســر زده؛ بابـای همه

نه فقــط بین سرت فــاصله انــداخته است           بین چشمــان ترت فــاصلـه انداختــه است

زخــم های دل ایتــام پــی مــرهــم توست           مرد ویــرانه نشیــن منتظــر مقــدم توست

همه بودنــد و امــام از همه بیکس تر بود           زینب ای وای دوبـاره سر یک بستـر بود

: امتیاز

شهادت امیر المؤمنین علیه السلام ( ضربت خوردن )

شاعر : عبدالحسین اشعری نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع قالب شعر : مثنوی

پیـشــانى عــدل و عــدالت را شـکـسـتـنـد           آن دسته اى که با عــلـى پیمــان ببـسـتند

معصوم را دیــدى که مظلــومانه کـشـتـند           در سجده گــاهى ناجوانــمــردانه کـشـتند


یا رب چه صبحى در پى شب هاى او بود          «فُزتُ وربّ الکـعبه» بر لب هاى او بود

تا کى شود بــى حــرمتــى در این لیــالى           وقت نمــاز و کــشــتن مــولى المــوالــى

اسطــوره عــلــم و ولایت را شــکـسـتـند           دیدیــد ارکــان هــدایت را شــکــسـتـنــد

دیگـر اذان گــویى نمــاند از بهــر کــوفه           بگرفت رنگ خــون تـمام شهــر کــوفـه

دیگــر کــه، نــان و آب بــر ایـــتــام آرد؟           دیگــر که بــر دامـن، ســر آنــان گــذارد؟

دیگر ز سرها، هوش و از تن، عقل ها رفت          شب زنــده دارى در کنار نخــل ها رفت

آخر همان خار به دیــده رفــته اش کشت           آن استخوان در گــلـو بگرفته اش کشت

بانگ منــادى را چو بشنیــد ام کــلــثـوم            دیگر یتیــمى گــشــتـنـش گردید معـلـوم

آن کس که اقضى الناس بود و اشجع الناس           تـاول زده بر دست زهــرایش ز دستاس

مهر و ولایش «اشعرى» در حشر کافى است           مظلوم تر از فاطمه غیر از على کیست

: امتیاز

شهادت امیر المؤمنین علیه السلام ( ضربت خوردن )

شاعر : موسی علیمرادی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

با کــوله بــار نــان؛ شـبِ آخــر قـیــام کرد           مردی که هرچه داشت به کف وقف عام کرد

یک در میان جــواب ســلامش نمی رسیـد           آن که خــدا بــه هــر قــدم او ســلام کـرد


هم جود کرد و هم به خودش ناسـزا شنـیـد           او بــاز هــم مقــابــلــشــان احـتــرام کـرد

ازغربتش به قول خودش بس، که روزگار           با مــرتضی معــاویــه را هـم مــقــام کرد

بر دوش اوست چـرخـش دنـیـا ولی بر آن           طفلی نشست و حس نشستــن به بــام کرد

بعــد از نـمــاز نــافــلــۀ شب بــلــنــد شــد           سمت مــدیـنــه فــاطمه اش را ســلام کرد

بـا ایـن ســلام روضــه آخــر شــروع شـد           با خــاک های چــادر زهــرا تــمـام کــرد

غـمگـیـن تـرین امـیــر، الهــی که بـشکــنـد           دستی که خــنــده را به لب تو حــرام کرد

هفت آسمان به جــوش خــروش آمده مرو           آن را عـلی به گوشه ای از چشم رام کرد

جای  صــلات ماذنه  با صوت مــرتضی           حــیَّ عَلَی الــعَــزایِ عـلـی را پــیـام کـرد

بیــدار کرد قــاتــل خود را  که حــاضـرم           با شوق خویش خون خودش را به جام کرد

تا ضربه خــورد عــالــم آدم  به سـر زدند           درعرش و فرش گریه خواص و عوام کرد

تا ضربه خورد خنده به لب های او نـشـست           گویا به زهر تیــغ عســل را به کـام کــرد

دستی به روی دوش حـسن تا به خـانه اش           هر کوچه را به خون سرش سرخ فام کرد

در خـانه زینب است رهــایــم دگــر کــنـید           آری رعــــایــت دل او را امــــام کــــرد

زهراست کعبه و حجرش زینب است و بس           روی جــبــین دخــتــر خــود استــلام کرد

آری رعــایت دل زیــنــب سفــارش اسـت           وای از دمی که بنت عـلی رو به شام کرد

آن دختــری که ســایه او هم ندیــدنی است           خـیـل عـدو به دور و بـرش ازدحـام کرد

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر به جهت حفظ بیشتر حرمت اهل بیت تغییر داده شد

ان دختــری که ســایه او هم ندیــدنی است          چشمان بــد به دور و بـرش ازدحــام کرد

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما با توجه به وجود ایراد محتوایی در عدم رعایت شأن اهل بیت؛ پیشنهاد می‌کنیم به منظور رفع ایراد موجود و حفظ حرمت اهل بیت که مهمترین وظیفه هر مداح است؛ بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

یک بــی حیــا که دیــد کـنیــزی نمی بــرد           از آل مــرتــضی طلب یــک غــلام کــرد

شهادت امیر المؤمنین علیه السلام ( ضربت خوردن )

شاعر : غلامرضا سازگار نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن قالب شعر : غزل

امشب چه سینه‌سوز است بانگ اذان مولا           خیــزد صدای تکبیــر از عمق جان مولا

از لحظه‌های افطار در شوق وصل دلدار           بر چهره می‌درخشیــد اشـک روان مولا


مولا گشوده آغــوش بهر وصــال جانـان           قاتــل به مسجد آیــد بر قـصد جــان مولا

زهــرا کنــار محــراب با ذکــرِ واعـلیّــا           یا فــاطمه است امشب ورد زبــان مــولا

زخــم ســرعلــی را دیــدنــد اهل مسجــد          دردا که نـیـست پیــدا زخــم نــهان مــولا

ای نخــل‌ها بگــریـید ای چــاه‌ها بنــالیــد          دیگر عــلــی نــدارید ای دوستــان مــولا

حق عــلی ادا شد فــرق علــی دو تــا شد          ســرهایــتان ســلامت ای خــانــدان مولا

ای دوستــان بیایـید با من به شهر کــوفه          تا ســر نهــیــم امشب بــر آستــان مــولا

ریزید ای یتیــمان در سـفــره‌های خـالی          خون جگــر به جای خــرما و نــان مولا

«میثم» دگر امیدی در ماندن علی نیست          از دست رفتـه دیگر تــاب و تــوان مولا

: امتیاز